Marcelo Caetano udowadnia, że można opowiedzieć historię o dojrzewaniu bez sięgania po utarte schematy. W filmie „Baby”  śmiało proponuje nam opowieść o Wellingtonie – chłopaku, który po dwóch latach spędzonych w poprawczaku próbuje odnaleźć się w rzeczywistości, w której nikt już na niego nie czeka. Caetano pokazuje jego pragnienia, lęki i relacje z niezwykłą uważnością, nadając emocjom pierwszoplanową rolę. 

Jak to się dzieje, że Wellington zostaje sam? Czas, który dla niego zatrzymał się za murami poprawczaka, dla jego rodziny płynął dalej. Z nieznanych dla bohatera przyczyn bliscy opuścili dom. On sam – zagubiony, ale wciąż pełen nadziei – wraca do pustego miejsca i pustej przyszłości. Jego desperacką próbą zaczepienia się w nowej rzeczywistości staje się znajomość z Ronaldem – sporo starszym, dojrzałym mężczyzną, który wprowadza go w świat sex workingu. Ich burzliwa relacja, zbudowana na napięciu między opieką a wykorzystaniem, pożądaniem a zależnością, staje się dla Wellingtona równocześnie ratunkiem i zagrożeniem. To właśnie wtedy rodzi się „Baby” – pseudonim, który powstaje w czasie jednej ze sprzeczek z Ronaldem. Z pozoru błahy, staje się symbolicznym odbiciem Wellingtona– jego tęsknoty za bliskością. „Baby” to chłopiec bez opiekuna, dziecko z niebezpiecznie otwartym wnętrzem. 

Największą siłą filmu jest znakomita, hipnotyzująca rola João Pedro Mariano. Jego gra jest absolutnie niewymuszona, pełna delikatnych gestów, znaczących spojrzeń i momentów zawieszenia. Jego Wellington to postać, która żyje na ekranie: zagubiona, delikatna, impulsywna, głodna czułości i rozpoznania. Do tej emocjonalnej uczty idealnie dopasowana jest muzyka – nie tylko podkreśla nastrój scen, ale staje się ich przedłużeniem, komentując to, czego bohater nie potrafi wypowiedzieć. Ścieżka dźwiękowa balansuje między pulsującymi klubowymi brzmieniami a bardziej intymnymi utworami. „Baby” wibruje, oddycha i pulsuje życiem. 

Światowa premiera filmu odbyła się podczas Tygodnia Krytyki na festiwalu w Cannes w 2023 roku – sekcji znanej z wyłapywania filmów szczerych, ryzykownych i otwarcie eksplorujących granice języka filmowego. Wybór ten nie był przypadkowy. „Baby” to obraz pełen cielesności, ale i delikatności; opowieść o odkrywaniu siebie w świecie, który nie zawsze daje gotowe odpowiedzi. To kino bliskości – zanurzone w emocjach i fizyczności, ale całkowicie wolne od taniej prowokacji. Caetano z wyjątkową wrażliwością i społeczną świadomością przygląda się młodości – tej porzuconej i pogubionej. 

Film „Baby” (reż. Marcelo Caetano) do zobaczenia podczas 18. Mastercard OFF CAMERA w ramach sekcji Chłopackie sprawy, której partnerem jest SEXEDPL. 

Lista projekcji: 

• 03/05/2025 | 15:30 | Sala Niebieska Kino Pod Baranami 

Marcelina Kłębek