„Smaragda: I Got Thick Skin and I Can’t Jump” to cypryjski komediodramat w reżyserii Emiliosa Avraama. Pierwszy element tytułu odnosi się do imienia głównej bohaterki, w której rolę wciela się Niovi Charalombus, drugi zaś to cytat z jednej wypowiedzi bohaterki, gdy ta porównuje się do słonia. To tylko jeden z wielu licznych wątków związanych ze zwierzętami, poruszane przez Smaragdę w filmie, który w całości skupiony jest na niej.
Niczym w filmie dokumentalnym kamera podąża śladami Smaragdy – 46 letniej Cypryjki, która w przeszłości była znaną prezenterką telewizyjną. W jednej z pierwszych scen obserwujemy brutalną weryfikację jej roli we współczesnych mediach i całkowite przesunięcie jej poza linię klikalności i oglądalności z uwagi na jej wiek, starzejącą się urodę i bycie poza obiegiem „influencerskim”. Większość czasu bohaterka spędza z najbliższymi – rodziną, przyjaciółmi i ukochanym psem Bellą, a widmo kryzysu wieku średniego, które było do tej pory zepchnięte na drugi plan, przebija się co raz mocniej do jej świadomości. Zarówno przez pogarszającą się sytuację finansową, jak i (co ważniejsze) przez usilną potrzebę zmiany Smaragda poszukuje właściwej dla siebie drogi. Jej mocno buntownicza dusza i godne podziwu umiejętności edukacyjne biorą górę i kierują ją do pracy z najmłodszymi w jednym z ośrodków wypoczynkowych.
„Smaragda…” to nie jest typowy film rozrywkowy, ale nie został pozbawiony jakichkolwiek scen humorystycznych. Główna bohaterka jest arcyciekawą kombinacją wielu skrajnych emocji, w których najsilniej przebijają się melancholijna rozpacz i spontaniczna radość. Zadająca niezwykle intrygujące pytania swoim bliskim jak również nowo napotkanym osobom uderza w uniwersalne zasady społeczeństwa. Jej konstruktywnie uzasadniona forma quasi-antynatalizmu jawnie przeczy jej bardzo dobremu kontaktowi z najmłodszymi. Niemniej jednak bohaterka z wielką pomocą reżysera nie daje po sobie poznać, że coś tu nie gra, co więcej przesuwa się pomiędzy swoimi życiowymi wyborami, tezami i sugestiami z bezpruderyjną, ale i subtelną gracją.
Emilios Avraam stworzył mocno skontrastowany film, w którym dopracowano nie tylko sferę aktorsko-scenariuszową, ale też najistotniejsze elementy techniczne. Zdjęcia autorstwa Yorgosa Rahmatoulina malują wyspę wszystkimi odcieniami szarości, a perfekcyjne ujęcia bohaterki uwypuklają jej piękne cechy. Muzyka, którą skomponował George Solonos jest świetna i nie chodzi tu tylko o dobór utworów wykorzystanych przy produkcji, ale przede wszystkim o dźwięk podkreślający liczne emocje, którymi przepełnione są sceny w cypryjskiej produkcji. Autorskość projektu przekracza ponad unikatowy scenariusz, a całość ogląda się ciągle czekając na więcej.
Film przedstawia bardzo dojrzałą i dostosowaną do współczesności filozofię feministyczną, której Smaragda jest godną reprezentantką. Bohaterka neguje utarte schematy i z pełną dozą świadomości dzieli się swoimi poglądami z otoczeniem (tym prawdziwym i wirtualnym). Wielowarstwowość bohaterki działa w obie strony, raz pokazując nam jej zdywersyfikowany obraz, którego nie da się nie pokochać, a innym razem jej ukrytą i mistyczną osobowość, która nie dopuszcza do siebie niemalże nikogo. Reżyser i autor scenariusza – Emillios Araam umożliwia nam szukając wraz z Smaragdą jej ratunku przed beznadziejnością, które jest znacznie trudniejszym zadaniem niż mogłoby się wydawać na początku.
„Smaragda: I Got Thick Skin and I Can’t Jump” w reżyserii Emiliosa Avraama możecie zobaczyć w ramach Konkursu Głównego „Wytyczanie Drogi” o Krakowską Nagrodę Filmową Andrzeja Wajdy.
Lista projekcji:
- 29/04/2025 | 21:15 | Aula ASP | Akademia Sztuk Pięknych
- 01/05/2025 | 18:00 | Aula ASP | Akademia Sztuk Pięknych
Spotkanie Q&A z twórcami filmu odbędzie się podczas pokazu filmu 1 maja o godzinie 18:00 w Akademii Sztuk Pięknych.
Q&A w języku angielskim.
Seans odbywa się w kinie ASP, które wyposażone jest w pętlę indukcyjną przeznaczoną dla osób niedosłyszących i z niepełnosprawnością słuchu.
Marcin Telega