Najnowszy film Clio Barnard, pokazywany w prestiżowej canneńskiej sekcji Quinzaine des Réalisateurs, opowiada o parze skrajnie odmiennych bohaterów. Tytułowi Ali i Ava pochodzą z różnych części miasta, klas społecznych i mają inne zaplecze etniczno-kulturowe. Ona ma dorosłe dzieci i wnuki, którymi się zajmuje, godząc czas między rodzinę a pracę asystenta nauczyciela w lokalnej szkole. On wynajmuje kilka lokali, a nocami dorabia, występując jako DJ na imprezach. I choć pochodzi z dość konserwatywnej pakistańskiej familii, jego małżeństwo od lat jest raczej fikcją. Niespodziewanie dla samych centralnych postaci ich ścieżki przetną się pewnego dnia, dając początek wyrastającej ponad podziałami relacji. Ukazanej na ekranie bez zbędnego sentymentalizmu i ilustrowanej hitami, między innymi  Boba Dylana. Barnard ogrywa industrializm miejsca akcji swojego filmu, czerpiąc obficie z estetyki brytyjskiego realizmu społecznego. A grający główne role Claire Rushbrook i Adeel Akhtar tworzą niezapomniane kreacje, z empatią i wrażliwością portretując dwoje ludzi, którzy nagle odnajdują siebie nawzajem.