Debiutancki film Itonje Søimer Guttormsen to zabawna satyra na świat sztuki współczesnej i opowieść o próbie zachowania artystycznej niezależności, nawet wbrew zdrowemu rozsądkowi. To rzeczywistość Gritt, młodej artystki z wielkimi ideałami, w której rolę z dużym przekonaniem wciela się Brigitte Larsen. Wyraźnie rozczarowana kierunkiem, w jakim zmierza zachodnia sztuka, planuje zrealizowanie zaangażowanego spektaklu teatralnego The White Inflammation. By to zrobić, potrzebne jej jednak dofinansowanie, a do tego z kolei niezbędny jest chociażby ramowy plan przedsięwzięcia. Problem w tym, że Gritt sama do końca nie potrafi ująć w słowa tego, o co jej chodzi, a o żadnych ewentualnych kompromisach z założenia nie ma mowy. Daleko jej do „układających się” z mecenasami kolegów z branży, bo ostatnią rzeczą, na jaką bohaterka mogłaby sobie pozwolić, to stępiony artystyczny pazur. Niezrozumiana odbija się od kolejnych drzwi, co tylko potęguje jej rozczarowanie, a pogłębiający się chaos, jaki towarzyszy Gritt, znajduje wyraz w filmowej formie. Bunt musi mieć w końcu swoją cenę.

Film pochodzi z sekcji Nordyckie Horyzonty.