Bohaterem drugiego pełnometrażowego filmu Diego Ongaro jest popularny raper Mercury Maxwell. Zmęczony i nieco wypalony celebryckim życiem, nieustanną presją oraz twardymi zasadami rządzącymi branżą muzyczną postanawia zrobić chwilę przerwy w dynamicznie rozwijającej się karierze. Zamienia w tym celu Nowy Jork na niewielkie rodzinne miasteczko w Massachusetts, gdzie ma nadzieję odnaleźć zgubiony zapał. Powrót do korzeni oznacza dla bohatera całkowitą zmianę życiowych priorytetów. W miejscu, gdzie czas płynie zupełnie inaczej, zaczyna on stopniowo odnajdować przyjemność w najbardziej prozaicznych czynnościach, związanych z pracą w gospodarstwie. Zwłaszcza że małomiasteczkowa rolnicza społeczność przyjmuje go z otwartymi ramionami. Król nie żyje jest ciepłą, pełną empatii, chwilami zaskakującą opowieścią o potrzebie zmiany i pochwałą tzw. slow life. Film Ongaro to utrzymany w realistycznym tonie portret amerykańskiej prowincji, w którym na pierwszy plan wysuwa się debiutujący na wielkim ekranie popularny raper Freddie Gibbs.