„Cicha pokojówka”, bo tak można przetłumaczyć z języka hiszpańskiego oryginalny tytuł „Calladita” to debiutancki film fabularny Miguela Fausa z 2023 roku. Widzowie poznają przepis na Aperol Spritz, podglądają urlopowiczów kąpiących się nago w basenie i wsłuchują w radosne dźwięki hiszpańskiej muzyki. Powolny niczym leniwe lato przenosi na Costa Brava, gdzie wszyscy spędzają beztroskie wakacje. No może nie wszyscy, bo są przecież i one – pokojówki.
Miguel Faus w 2021 roku został wyróżniony przez prestiżowe pismo „Variety” na liście dziesięciu hiszpańskich reżyserów wartych obserwowania. Opowiada on historię Any (w tej roli Paula Grimaldo), która przyjechała z Kolumbii, by zostać pokojówką w eleganckiej rezydencji nad Morzem Śródziemnomorskim, gdzie rodzina zamożnych handlarzy dzieł sztuki spędza letnie wakacje. Małżeństwo Pedro (Luis Bermejo) i Andrea (Ariadna Gil) doceniają jej dyskretność, obiecują też pomoc z dokumentacją oraz zawarcie umowy na piśmie, jeśli przez całe lato będzie im posłuszna. Tak więc Ana poświęca się pracy, kosztem własnego zdrowia i marzy, by za ciężko zarobione pieniądze jej siostra, która pozostała w ojczyźnie, mogła studiować medycynę. Przerwy pomiędzy siekaniem ośmiornic, sprzątaniem toalet i nieustannym myciem szyb spędza na papierosie z pokojówką z sąsiedniej willi – Giselą. Dzięki niej odkrywa własne sposoby, by cieszyć się latem i smakować uroków życia.
Bez wątpienia „The Quiet Maid” jest kolejnym komentarzem w dyskusji o robotniczych emigrantach skuszonych obietnicą zarobienia godnych pieniędzy, a w efekcie czego wykorzystywanych do pracy w nieuczciwych warunkach. Właściciele luksusowej willi zdążyli przyzwyczaić się do “przezroczystości” Any, która staje się obiektem ich głośnych rozmów i niewybrednych komentarzy gości. Wszyscy jakby tylko czekają na jej potknięcie, a takie zdaje się, że musi nadejść, ponieważ młoda dziewczyna uczy się korzystać z warunków, w jakich przyszło jej pracować. Nie jest święta, choć z pewnością nie posuwa się do tak drastycznych kroków jak bohaterka „Służących” w reżyserii Tate’a Taylora z 2011 roku. Czasem “tylko” wypije łyk wina z gwinta butelki, którą uzupełni wodą kranową, wymknie się na imprezę, czy nakarmi sardynkami znienawidzonego przez Pedra kota. I wciąż to właśnie jej kibicujemy w walce z klasą wyższą. Jednak o tym, że pozory mylą mówił już Ezop, a doskonałym tego przykładem jest postać syna właścicieli posiadłości – Jacopo (Pol Hermoso). Choć w towarzystwie kolegów zakłada maskę, by im się przypodobać, stara się również odnosić do Any z szacunkiem. Ta dwuznaczność sprawia, że to właśnie jego postać jest najciekawiej nakreślona.
Pomimo bogatej palety barw i kadrów, które karmią zmysły widza, odczuwalny jest pewien niedosyt. Brakuje dopowiedzeń w relacjach między bohaterami, choćby w zachowaniu Pedra lub jego córki względem pokojówki. Paula Grimaldo dźwiga na sobie cały ciężar filmu, ponieważ nie ma sceny bez jej udziału, a radzi sobie z tym na poziomie konkursowym. Ana w jej wykonaniu ma kontrolę nad swoim życiem, stawia granice i pomimo spokojnej natury udowadnia, że chyba zna naszą polską piosenkę „Cicha woda brzegi rwie”…
„The Quiet Maid” w reżyserii Miguela Fausa do obejrzenia w ramach Konkursu Głównego „Wytyczanie Drogi” Festiwalu Mastercard OFF CAMERA 2024:
- 01/05/2024 20:30 – Aula ASP Akademia Sztuk Pięknych, pokaz Q&A – Mastercard Special Screening
Paulina Kulig